صبوح سعادت

سنت که بالا می رود از بس بغض های مختلف بر کوره راه گلویت آوار می شود که از آرزوی عمر دراز، کیف نمی کنی. کیف که چه عرض کنم حالت گرفته می شود. عمر دراز زیر آوار، چه کیفی دارد؟! از جمله بغض هایی که تا آخرین دم حیاتت دست از سرت برنمی دارد گریه هایی است که در از دست دادن نازنینانت فروخورده ای و فقط تبدیل شدن آن را به بغض های سمج لعنتی پروپاقرص تماشا کرده ای. سیدجلال حسینی، پیرمردی است که رفتن او به شدت من و این لحظاتم را بغض آلود کرده است.

اسماعیل آل احمد این یادداشت را به پیشنهاد برادرم آقامیثم برای وبلاگ او ـ صبوح سعادت ـ نوشتم و از او اجازه خواستم تا برای انتشار در اختیار کانال ارژمند البرزپژوهی هم قرار دهم. متن پیش رو برای یادآوری روحیات بانویی بزرگ است؛ بانویی که در نهایت بی­ادعایی خانه­اش را بی­هیچ مزد و منتی برای اعتلای فرهنگ امامت در اختیار هیأت رایة العباس ـ علیه­السلام ـ نظرآباد قرار می‌داد. در آغاز سال 1399 خورشیدی باید برای چنین عزیزانی از درگاه دادار آمرزگار، عُلُوِّ درجات معنوی

چه عدد سنگینی ! چهل روز گذشت . چهل روز بی حسین گذشت . چهل روز بی حسین بر تو چه گذشت؟ در این چهل روز چه ها که ندیدی؟ از آن دم که دست، زیر پاره های تن حسین فاطمه بردی و خدایت را تمنا کردی؛ این قلیل بپذیرد، چه ها که ندیدی آتش، سیلی، تازیانه، اشک کودکان، سرهای برنیزه، شتران بی جحاز، شادی کوفیان، هلهله ی شامیان، زکات به ال پیامبر، دندان و چوب خیزران . برای برادر بگو چه بر سرت می آمد وقتی موهای سپید سه ساله را شانه می زدی، بگو چه امانتی در خرابه های شام به

شب آرزوها، شب حيرانيآدم‌ها است. فرصت، طلايي است. نبايد از دست داد. مأموري درشب آرزوها براي آرزوخواهي، مقدماتي فراهم آوري. روزه بگيري. دعا بخواني. هر چقدركه روز، طولاني باشد و هر چقدر هم كه تو در پي تلاش روزانه بي‌رمقباشي. بازهم روزه مي‌گيري. آخر ميخواهي شب آرزوها به هيچ قيمتي ازدست نرود . - چرا؟ ! - چون آرزوها همه وجود تو را اشغال كرده‌اند؛ اصلاً مگر ما چيزيغير از آرزوهامانهستيم؟! حال كه فرصتي چنين ناب به همين ارزاني در دستان تو، بالا و پايينمي پرد چرا

وقتی خدا کتیبه ماتم درست کرد از فاطمیه رزق محرم درست کرد بااشک در عزای تو تسنیم و سلسبیل با گریه بر حسین تو زمزم درست کرد با ریشه های چادر پر وصله ی شما از خود به خلق رشته محکم درست کرد اول بنا نداشت فلک اینچنین شود اما به احترام شما خم درست کرد از گرد پشت پای توکل وجود را حور و پری فرشته و آدم درست کرد تنها نه کرسی و قلم و عرش و فرش را ارواح انبیا معظم درست کرد شرح همان روایت لولاک واضح است اینکه تو را نگینی خاتم درست کرد یک گوشه از حیای تو را جبرئیل برد

به نام خدا نويسنده: حكمت الله ملاصالحي /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%;